Prezentacja WAF 2018

1

Ta historia zaczyna się nieomal 100 lat temu, w 1920 roku.

Na narożnej działce inwestor podejmuje decyzję o budowie oficynowej małej fabryki tylną ścianą na granicy działki.

Dlatego nazwaliśmy  tę  historię „historią jednej tylnej ściany”

2

To także historia o gwałtownych zmianach architektury.

Projekt małej fabryki ma cechy secesji ale realizacja to jak odkryliśmy to był bardziej eklektyzm.

3

W 1925 roku inwestor zamierzał od frontu działki wybudować substandartową narożną czynszową kamienicę. Nie wziął pod uwagę że miasto wytyczyło nowe linie zabudowy nowej ukośnie przebiegające przez prostokątną siatkę miasta ulicy. Nowa linia obcięła na tyle dużą część planowanego budynku że,  inwestor zrerezygnujował z jego realizacji.

Nowa ulica wyznaczyła w sąsiedztwie dwa ostre narożniki na których w ciągu 5 lat powstają dwa domy z nowej epoki architektury modernizmu.

4

Ta powstała w latach 1935-38 i ma nieco zdobień w stylu Art deco.

5

Kiedy porównamy kształtowanie rzutu z niezrealizowanym budynkiem to dzieli je nie tylko 5 lat ale cała epoka arcitektury.

6

Ten modernistyczny budynek zaczęto budować nawet wcześniej bo w  1928 roku.

7

I ma równie klarowny plan.

8

Samotna fabryka z tylną ścianą w granicy działki i nielegalnymi oknami przetrwała do naszych czasów.

9

Wykorzystywana w czasie swojego istnienia także jako biura i Wydział Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego została otynkowana, zmieniono jej okna i nikt nie wiedział jak kiedyś wyglądała.

10

W 1935 roku kiedy powstały już obok niej modernistyczne „sąsiadki” dobudowano do niej mały budynek który poddaszem zakrył na 80 lat fragment elewacji.

11

Kiedy go odsłoniliśmy mogliśmy się dowiedzieć jak wyglądała oryginalna elewacja i poczuliśmy się trochę jak studenci archeologii.

12

Mieliśmy zaprojektować budynek biurowy zachowując małą fabrykę w inspirującym kontekście dwóch  modernistycznych budynków na ostrych narożnikach i parku

13

Wyzwaniem było zachowanie autonomii wykorzystanie potencjału istniejącego budynku a także:

  • użycie różnych skal nawiązujących do sąsiedztwa
  • ukształtowanie przestrzeni wejściowej która otworzy widok ścianę fabryki jako  część przestrzeni publicznej
  • powiązanie  wizualne projektowanego ogrodu i tarasów z parkiem

14

 Rzuty realizujące  założenia kompozycyjne

15

Przekrój przez strefę wejściową z elewacją fabryki jako ścianą hollu

16

Przekrój – autonomia kompozycyjna i techniczna fabryki

17

 Ściany szczelinowe chroniące stary budynek na styku z nową częścią poziemną w projekcie.

18

.Ochrona naszjej tylnej ściany w realizacji.

19

Nad przyszłym ogrodem  wyższa część budynku

20

Nowy budynek nie styka się z fabryką ale nadwiesza się nad jej dachem

21

Ze względów pożarowych konieczne było wykonanie nowych stropów ale oryginalne belki drewniane zdemontowano i zamontowano ponownie z żeliwnymi słupami.

22, 23

Szczytowa elewacja zaczyna swoje nowe życie w ramach wysokiego holu

24, 25, 26

a tylna ściana staje się ważnym elementem jego wydłużonej części

27

Części ze skalą ulicy, fabryki z wielkim otwarciem jej szczytową elewację i ponad nimi szklany klin części wysokiej.

 28

Skierowany wyoblonym końcem na park.

29

Od strony ogrodu kontynuujący płaszczyznę głównej elewacji fabryki.

30, 31, 32

W holu użyliśmy tych samych płyt co na elewacji dając murom fabryki kontekst na zewnątrz i wewnątrz

33, 34, 35

Duży otwór wejściowy z wszechobecnym widokiem na park.

36

Oddzielenie nowej i starej części budynku także w suficie.

37

Fabryka z ogrodem jest obecna w salach konferencyjnych na wszystkich kondygnacjach.

38, 39, 40

Nasza bohaterka w nowej ważnej roli ze śladem nielegalnych okien dalej oddziela dwie strefy pożarowe budynku.  

41

Obecność parku w narożnych pokojach części wysokiej

42, 43

Pokoje w części starej.

44

Zieleń dachu i parku pod nadwieszoną częścą wysoką.

45

I trochę obok.